“Dit is de ideale cruise voor een levensgenieter en ik ben een levensgenieter” vertelde mij één van onze passagiers toen we terug in België landden. Verder zei hij nog “Deze riviercruise kan je niet vergelijken met enig andere riviercruise ter wereld. Deze is veruit de mooiste. Eens je Porto verlaat, neem je de teletijdmachine en je waant je 100 jaar terug in de tijd. Buiten de nieuwe wegen, is alles hier nog zoals vroeger. De natuur is zo uniek en gevarieerd. Na elke bocht, ziet het landschap er anders uit. De Portugese keuken is nog zo authentiek en het is met recht en reden dat de Portugese wijnen de laatste jaren de hemel worden in geprezen. Om de vriendelijkheid van de mensen niet te vergeten”.

Ja, die man heeft gelijk. Dag na dag ervaar je dit tijdens deze reis. En dit begint al van zodra je Porto verlaat en aankomt aan de kade in Vila Nova de Gaia, dicht bij de monding van de rivier. De eeuwenoude porthuizen staan er open voor een bezoek en/of een proeverij. Namen als Croft, Krohn, Burmeister, Sandeman en zovele meer kennen we al langer natuurlijk. De betekenis van de naam ‘Douro’ betekent niets anders dan ‘gouden rivier’. Ja, deze naam is niet gestolen want al meer dan drie eeuwen zorgt de rivier er voor dat de wijnproductie, afkomstig van het binnenland, naar Vila Nova de Gaia, kan worden vervoerd. De rivier overbrugt de afstand van 209 km van de grens met Spanje tot de monding van de rivier in de Atlantische Oceaan. Eeuwenlang was het vervoer van de tonnen wijn met platte boten, ‘barcelo’ genaamd, een hachelijke onderneming. Velen haalden door de sterke stroming en de rotsblokken hun eindbestemming niet. Dankzij de bouw van 5 sluizen is men er, in de loop van de tweede helft van de vorige eeuw, in geslaagd het vervoer veilig te laten verlopen tot Porto. Over de ganse lengte van de Douro heeft men aldus een hoogteverschil van 180m overbrugd.

Naast Portugal hoorde ook Spanje, met dank aan de ontdekkingsreizigers, tot de rijkste landen ter wereld. Spanje en Portugal bekampten mekaar om de rijksten te zijn. De pracht en weelde van vele kerken, kloosters en kastelen kan men aanschouwen in zowel Porto als in Braga, Lamego, Guimaraes en het kasteel van Mateus. Allen staan ze op ons programma. Eens aan de grens met Spanje aangekomen, bezoeken we Salamanca. Een van de allermooiste steden van Spanje. Noemt men de Douro de ‘gouden rivier’, dan noemt men in Spanje Salamanca ‘de gouden stad’. De meeste gebouwen werden opgetrokken met een lokale steensoort. Als men de stad binnenrijdt en de zon schijnt op de gevels van die prachtige 16e eeuwse gebouwen, dan krijgt men de indruk dat die gebouwen in goud zijn opgetrokken. Het bezoek aan de universiteit (de 4de oudste ter wereld uit 1218) is onvergetelijk. Tijdens onze vrije tijd, bezoeken we nog de indrukwekkende ‘Plaza Major’ waar eeuwen geleden een schandpaal stond en waar stierengevechten werden gehouden.

Terug in Portugal aangekomen, varen we terug naar Porto. Ons schip meert aan in Vila Nova de Gaia. We vliegen nog niet naar huis, maar bezoeken eerst nog deze prachtige stad, gelegen hoog boven de Douro. Een kabelbaan brengt ons naar boven en wandelen we via de Ponte Don Luis I naar het oude stadscentrum. We bezoeken het oude treinstation Sao Bento, de kathedraal, het oude beursgebouw en dan slenteren we via de oude Ribeira wijk terug naar het schip. In de namiddag nemen we de bus en rijden we richting noorden, naar Guimaraes. Deze stad is de bakermat van Portugal. In 1139 werd hertog Alfons I hier uitgeroepen tot koning van Portugal. Uiteraard bezoeken we het paleis van Guimaraes (het staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO). Het werd gebouwd in de 10e eeuw. Ten tijde van Salazar werd het vervallen paleis in al haar pracht gerenoveerd. Via een wandeling doorheen de oude stad, zijn we terug bij de bussen aangekomen. Dit betekent het einde van een overgetelijke reis.

Saudações,

Marc